Στη σελίδα αυτή μπορείτε να δείτε διάφορες πτυχές της διαδικασίας κατασκευής των ηλιακών θερμοσιφώνων που παρουσιάσαμε στο Πανηγύρι μας. Διαβάστε επίσης τα εισαγωγικά σχόλια κάθε κατασκευής, τα οποία αναφέρονται με συντομία σε επιτυχείς αλλά και αποτυχημένες προσπάθειες που κάναμε.

Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε ή να ανακυκλώσουμε με δεύτερη χρήση απλά υλικά όπως: χαρτόνι κυματιστό, χαρτόνι συσκευασίας, αλουμινόχαρτο, άσπρη κόλλα, τζάμι ή ζελατίνη, μαύρο λάστιχο ποτίσματος μισής ίντσας, μαύρη μπογιά, πλαστικά μπιτόνια για ντεπόζιτα νερού, χρησιμοποιημένα πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και σκληρό μπλε φελιζόλ για κατασκευή πλαισίων ηλιακού συλλέκτη, το οποίο όμως φαίνεται ότι δε λειτούργησε αποτελεσματικά σε δύο περιπτώσεις.

  Κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε μεγέθυνση 

Αρχικά η κατασκευή του "κλασικού" ηλιακού θερμοσίφωνα με λάστιχα σε οριζόντιες και κάθετες διατάξεις έγινε μέσα σε ένα πλαίσιο από σκληρό μπλε φελιζόλ που είχε επενδυθεί με αλουμινόχαρτο, το οποίο είχε βαφτεί με μαύρη ματ μπογιά, στη βάση του πλαισίου.  Επάνω από αυτό το πλαίσιο τοποθετήθηκε καπάκι με τζάμι. Όταν το βγάλαμε στον ήλιο αναπτύχθηκαν υψηλές θερμοκρασίες στο εσωτερικό του κουτιού, που λειτουργούσε ως ηλιακός συλλέκτης, με αποτέλεσμα το φελιζόλ της ράχης του κουτιού, που ήταν βαμμένο μαύρο, να αρχίσει να λειώνει και να χαλάει η κατασκευή.  Πιθανότατα η ματ (όχι γυαλιστερή) μαύρη μπογιά που είχαμε χρησιμοποιήσει δημιούργησε ή τουλάχιστον επιτάχυνε το λιώσιμο του επενδυμένου με αλουμίνιο φελιζόλ της ράχης του κουτιού του ηλιακού συλλέκτη. Παρόμοιο κουτί συλλέκτη κατασκευάσαμε και χρησιμοποιήσαμε στον ηλιακό θερμοσίφωνα με λάστιχο που είχε διάταξη "σερπαντίνας" και λειτούργησε μια χαρά, χωρίς πρόβλημα. Η μόνη διαφορά ήταν ότι στο δεύτερο θερμοσίφωνα είχαμε χρησιμοποιήσει απλή μαύρη μπογιά για να βάψουμε τη ράχη του κουτιού και όχι ματ μαύρη μπογιά, που χρησιμοποιήσαμε στην πρώτη περίπτωση. Στις φωτογραφίες που ακολουθούν παρουσιάζουμε την όχι και τόσο επιτυχημένη προσπάθεια κατασκευής που κάναμε, που όμως λειτούργησε αποτελεσματικά όταν τοποθετήσαμε τη διάταξη των λαστίχων σε διαφορετικό πλαίσιο.

Τελικά αυτό κάναμε, δηλαδή πήραμε την έτοιμη διάταξη των λαστίχων που είχαμε από την προηγούμενη "αποτυχημένη" προσπάθεια και την τοποθετήσαμε μέσα σε ένα άλλο πλαίσιο από ξύλο με ράχη από χονδρό χαρτόνι συσκευασίας, σε διαστάσεις που ταίριαζαν με το καπάκι με τζάμι, που ήδη είχαμε κατασκευάσει. Έτσι, ο θερμοσίφωνας λειτούργησε μια χαρά ζεσταίνοντας το νερό σε θερμοκρασίες 45-60 οC (πρβλ. τελευταία φωτογραφία της παρακάτω σειράς).

Φωτογραφίες από την κατασκευή "κλασικού" ηλιακού θερμοσίφωνα

Κατασκευή του πλαισίου του ηλιακού συλλέκτη και της ράχης του από σκληρό μπλε φελιζόλ, επενδυμένο με αλουμινόχαρτο

Κόλλημα της ράχης του ηλιακού συλλέκτη

Κάρφωμα της ράχης με κατάλληλα κομμένα κομμάτια οδοντογλυφίδων, που είχαν χρήση καρφιών

Λεπτομέρεια από το κάρφωμα των οδοντογλυφίδων

Τελείωμα του καρφώματος γύρω-γύρω. Στη συνέχεια το αλουμινόχαρτ της ράχης βάφτηκε με μαύρη ματ μπογιά ...

Όριζόντια σύνδεση των λασττίχων με συνδέσμους "Τ"

Έτοιμες οι 2 οριζόντιες συνδεσμολογίες. Ο καθηγητής και συνεργάτης του Προγράμματος κ. Πλουμπίδης δοκιμάζει τη θέση τους μέσα στο πλαίσιο

Τοποθέτηση παράλληλων κομματιών λαστίχου, κάθετα επάνω στις 2 οριζόντιες συνδεσμολογίες και δέσιμο με σύρμα στη ράχη του πλαισίου

Τελείωμα του δεσίματος και ο ηλιακός συλλέκτης είναι σχεδόν έτοιμος. Μπορεί να καλυφθεί με καπάκι και τζάμι ή απλά με μια ζελατίνη ή πλεξιγκλάς

Εξωτερικό βάψιμο του πλαισίου από τη Χαρούλα Κεχαγιαδάκη. Τελικά, δε λειτούργησε όπως αναμενόταν και τα λάστιχα τοποθετήθηκαν σε άλλο ξύλινο πλαίσιο

Η τελική όψη του θερμοσίφωνα που εκτέθηκε στο Πανηγύρι με τη Χαρούλα Κεχαγιαδάκη και την Κωνσταντίνα Σκλαβάκη να μετρούν τη θερμοκρασία του νερού

Για την κατασκευή του ηλιακού θερμοσίφωνα με διάταξη λαστίχου σε σχήμα "σερπαντίνας" ή "φιδιού" χρησιμοποιήσαμε ένα πλαίσιο από σκληρό μπλε φελιζόλ για ηλιακό συλλέκτη, επενδυμένο με αλουμινόχαρτο, τη βάση του οποίου είχαμε βάψει με απλή μαύρη μπογιά. Το λάστιχο ποτίσματος που χρησιμοποιήσαμε ήταν ένας μαύρος εύκαμπτος σωλήνας, ο οποίος στερεώθηκε σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ ή ξετυλιγμένης σερπαντίνας πάνω στη βάση του κουτιού του ηλιακού συλλέκτη.  Το λάστιχο συνδέθηκε με ένα πλαστικό δοχείο από απεικονισμένο νερό, το οποίο είχαμε μονώσει τυλίγοντάς το γύρω-γύρω με  πλαστικό μονωτικό υλικό συσκευασίας δεμάτων. Ο ηλιακός συλλέκτης ήταν κλεισμένος από πάνω με ένα χαρτονένιο καπάκι, όπου σε ένα κατάλληλα κομμένο πλαίσιο ήταν καλυμμένο ένα κομμάτι τζάμι.

Κατά τη διαδικασία των δοκιμών μας παρατηρήσαμε ότι ο ηλιακός θερμοσίφωνας ζέσταινε το νερό που υπήρχε μέσα στο λάστιχο, αλλά δε ζεσταινόταν , όμως, το νερό που βρισκόταν μέσα στο πλαστικό δοχείο-ντεπόζιτο.  Δηλαδή, δεν είχαμε την επιθυμητή κυκλοφορία αρχικά κρύου νερού από το ντεπόζιτο στο λάστιχο, ζέσταμα μέσα στο χώρο του ηλιακού συλλέκτη και επιστροφή στο πλαστικό δοχείο-ντεπόζιτο. Ο λόγος που συνέβαινε αυτό ήταν ότι είχαμε ξεχάσει να κάνουμε μία τρύπα στο καπάκι του πλαστικού δοχείου με αποτέλεσμα η πίεση του εγκλωβισμένου αέρα να δυσκολεύει σημαντικά την κυκλοφορία του νερού.  Μόλις, λοιπόν, ανοίξαμε μια μικρή τρύπα στο καπάκι του δοχείου άρχισε η κυκλοφορία του νερού, με συνέπεια η θερμοκρασία του νερού στο δοχείο-ντεπόζιτο να ανέβει στους 45-55 οC.

Επίσης, υποθέσαμε ότι το ζεσταμένο νερό θα "σκαρφαλώνει" ευκολότερα από το συλλέκτη προς το ντεπόζιτο εάν οι "στροφές" της "σερπαντίνας" μας ήταν περισσότερο "ανοιχτές", ώστε να μοιάζουν περισσότερο με κορυφή γωνίας παρά με "στροφή" ανηφορικού δρόμου. Έτσι, το ελαφρύτερο ζεσταμένο νερό που "σπρώχνεται" προς το δοχείο-ντεπόζιτο από το βαρύτερο κρύο νερό που φεύγει από το ντεπόζιτο, θα "ανηφορίζει" συνεχώς προς τα πάνω χωρίς να "μαζεύεται" σε κοίλα μέρη του λαστίχου, κοντά στις στροφές και να "καθυστερεί" να φτάσει στο ντεπόζιτο. Πράγματι, όταν ξαναφτιάξαμε πιο προσεχτικά τη σερπαντίνα μας, το νερό στο ντεπόζιτο ζεστάθηκε γρηγορότερα. (συγκρίνετε τη διάταξη της σερπαντίνας, ιδίως στις στροφές της, στις δύο τελευταίες φωτογραφίες που ακολουθούν και θα έχετε μια εικόνα του τι εννοούμε παραπάνω)

Φωτογραφίες από την κατασκευή ηλιακού θερμοσίφωνα με διάταξη λαστίχου σε σχήμα "σερπαντίνας"

Το πλαίσιο της βάσης του ηλιακού συλλέκτη είναι έτοιμο και έχουμε ανοίξει μια τρύπα στη μία πλαϊνή μεριά για να περάσουμε μέσα το λάστιχο

Οι μαθήτριες Σταυρούλα Κοτζαμπουγιούκη (δεξιά) και Ανδρουλάκη Χρυσούλα (αριστερά) περνούν σιγά-σιγά το λάστιχο μέσα στο κουτί του ηλιακού συλλέκτη

έχουμε περάσει αρκετό λάστιχο κια αρχίζουμε να διαμορφώνουμε τη σερπαντίνα μέσα στο κουτί

Δένουμε με σύρμα το λάστιχο, ώστε να σταθεροποιηθεί σε σχήμα σερπαντίνας ή φιδιού

Σχεδόν τελική φάση του δεσίματος με το λάστιχο σε διάταξη σερπαντίνας

Το χαρτόνι που χρησιμοποιήθηκε για το καπάκι του συλλέκτη με χαραγμένα τα πλαίσια που είναι να κοπούν (στη μέση) και να διπλωθούν και να κολληθούν

Μια κάθετη όψη του χαρτονιού

Τα πλάγια μέρη από το καπάκι έχουν κοπεί και διπλωθεί κατάλληλα

Βάζουμε κόλλα στα χαρτόνια τις τέσσερις γωνίες αντίστοιχα

Τα φέρνουμε σε επαφή για να κολλήσουν

Σταθεροποιούνται καλύτερα εάν τα σφίξουμε με σφικτήρες μέχρι να στεγνώσει η κόλλα και να κολλήσουν

Ο ηλιακός συλλέκτης με το καπάκι προσαρμοσμένο επάνω στο κουτί της βάσης. Λείπει το δοχείο-ντεπόζιτο για να είναι όλα έτοιμα

Η μαθήτρια Χρυσούλα Βατζέλη βάφει το πλάισιο από το καπάκι του συλλέκτη

Η πρώτη δοκιμή που κάναμε με αυτόν τον ηλιακό θερμοσίφωνα, όπου προέκυψαν τα αποτελέσματα και οι βελτιώσεις που περιγράψαμε παραπάνω

Ο ηλιακός θερμοσίφωνας με διάταξη λαστίχου σε σχήμα σερπαντίνας, ελαφρά παραλλαγμένος, όπως παρουσιάστηκε το Πανηγύρι μας

Για την κατασκευή του θερμοσίφωνα με διάταξη λαστίχου σε σχήμα "σαλίγκαρου" χρησιμοποιήθηκε, ως βάση του ηλιακού συλλέκτη, μια κούτα από καρέκλα σκηνοθέτη που έφερε στο Σχολείο ένας μαθητής. Η κούτα αυτή ενισχύθηκε με προσθήκη επιπλέον χαρτονιών στο πάτο και στα τοιχώματα, ενώ το καπάκι της διαμορφώθηκε κατάλληλα με άνοιγμα και προσθήκη τζαμιού.  Ο ηλιακός αυτός θερμοσίφωνας λειτουργεί ως μικρός "ταχυθερμοσίφωνας" με το νερό να έρχεται από το ντεπόζιτό του, να ζεσταίνεται μέσα στο μεγάλου μήκους κουλουριασμένο λάστιχο του συλλέκτη του και να βαίνει ζεστό από την άλλη άκρια του λαστίχου. Για τις ανάγκες του Πανηγυριού τα παιδιά φρόντιζαν να γεμίζουν συχνά το ντεπόζιτο με νερό.

Η ιδέα για την κατασκευή αυτή προέρχεται από το βιβλίο του Γιώργου Βλάσση (1993) 31 Οικολογικές Τρίπλες: Κατασκευές ήπιας τεχνολογίας, Αθήνα: Εκδόσεις Σχήμα και Χρώμα, σσ. 144-153.

Φωτογραφίες από την κατασκευή ηλιακού θερμοσίφωνα με διάταξη λαστίχου σε σχήμα "σαλίγκαρου"

Ενίσχυση της βάσης της κούτας με κομμάτια χαρτονιού συσκευασίας

Ενίσχυση με χαρτόνι και των παϊνών τοιχωμάτων της κούτας

Κόλλημα λωρίδων χαρτονιού στα παϊνά μέρη της κούτας

Η κούτα είναι πλέον ενισχυμένη, σχεδόν έτοιμη για να κολλήσουμε αλουμινόχαρτο σε όλς τις πλευρές της βάσης

Κόλλημα του αλουμινόχαρτου στη βάση της κούτας (α)

Κόλλημα του αλουμινόχαρτου στη βάση της κούτας (β)

Βάψιμο της βάσης της κούτας με μαύρη μπογιά από τη Σταυρούλα Κοτζαμπουγιούκη και το Στέλιο Μανουσάκη

Στο σημείο τομής των διαγωνίων του πλαισίου της βάσης σημειώνουμε το μέρος, όπου θα ανοίξουμε μία τρύπα για να βγει το λάστιχο του "σαλίγκαρου" έξω

Αρχίζουμε να τοποθετούμε το λάστιχο ...

Σιγά-σιγά το κουλουράζουμε γύρω από το κέντρο. Χρειαζόμαστε ... μερικά χέρια για να το κταράνε στη θέση του

Αρχίζει να μοιάζει με σαλίγκαρο ...

Έχουμε σχεδόν τελειώσει το σαλίγκαρο και το λάστιχο έχει σφηνώσει στα τοιχώματα της βάσης του ηλιακού θερμοσίφωνα, που είναι ο ηλιακός συλλέκτης του

Ανοίγουμε μερικές τρύπες γύρω-γύρω από το σαλίγκαρο και στη μέση της κούτας και δένουμε το λάστιχο με σύρμα, για να είναι σταθερό στη θέση του

Ο σαλίγκαρος είναι έτοιμος, ενώ έχουμε βάλει και το τζάμι στο καπάκι της κούτας, το οποίο ήταν ευτυχώς από την αρχή μέρος της βάσης της κούτας

Ο σαλίγκαρος ανάποδα με κομμάτια χαρτονιού να καλύπτουν τις τρύπες που ανοίξαμε στη βάση της κούτας για να δέσουμε το μαύρο λάστιχο

Ο ηλιακός συλλέκτης του σαλίγκαρου έτοιμος και βαμμένος εξωτερικά μέσα στο Εργαστήριο

Ο ηλιακός αυτός θερμοσίφωνας όπως παρουσιάστηκε στο Πανηγύρι. Το νερό ερχόταν από το ντεπόζιτο αριστερά, ζεστενόταν και έτρεχε από το λάστιχο δεξιά

Το μοντέλο ενός ηλιακού θερμοσίφωνα με σωληνάκι σε σχήμα "σαλίγκαρου" το είχαμε αγοράσει σε σχέδιο και το διαμορφώσαμε κατάλληλα για να το προσαρμόσουμε στο πλαίσιο του Πανηγυριού μας. Στο μικρό αυτό  ηλιακό θερμοσίφωνα το νερό κυκλοφορεί μέσα στο σωληνάκι με τη βοήθεια μιας μικρής ηλεκτρικής αντλίας, που λειτουργεί με φωτοβολταϊκά στοιχεία. Το νερό τοποθετείται σε ένα πλαστικό δοχείο (στη δεξιά μεριά του ηλιακού θερμοσίφωνα, όπως φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία), μέσα στο οποίο βρίσκεται η μικρή αντλία και κυκλοφορεί συνεχώς μέσα στο "σωληνάκι-σαλίγκαρο" του συλλέκτη,  μέχρι να ζεσταθεί.  Οι θερμοκρασίες που είχαμε ήταν 45-50 οC, στο νερό που μαζευόταν στο πλαστικό δοχείο μετά από  40 με 50 λεπτά περίπου.

Φωτογραφίες από την κατασκευή ενός μοντέλου ηλιακού θερμοσίφωνα με σωληνάκι σε σχήμα "σαλίγκαρου".

Έχει κατασκευαστεί ο σκελετός του ηλιακού θερμοσίφωνα και ο χώρος του συλλέκτη βάφεται με μαύρη μπογιά από το Νίκο Μίχο

Τοποθέτηση του διακόπτη που θα ελέγχει το κύκλωμα της ηλεκτρικής αντλίας και των φωτοβολταϊκών στοιχείων

Μία απόπειρα να δούμε πώς θα στερεώσουμε το σωληνάκι πάνω στη ράχη του συλλέκτη σε σχήμα "σαλίγκαρου"

Σύνδεση των 3 φωτοβολταϊκών στοιχείων σε σειρά με το Γιάννη Πρωτογεράκη και τον Αλέξανδρο Γιουλούντα

Η Σταυρούλα Κοτζαμπουγιούκη βιδώνει τα μεταλλικά συνδετικά ελάσματα των φωτοβοταϊκών στοιχείων

Σημαδέψαμε και τρυπήσαμε το ξύλο της ράχης του συλλέκτη και τώρα δένουμε το λάστιχο με σύρμα

Ο συνάδελφος κ. Μανόλης Πρωτογεράκης βοηθά το Γιάννη και τον Αλέξανδρο στο δέσιμο του λεπτού πλαστικού σωλήνα του ηλιακού συλλέκτη

Έχουμε σχεδόν τελειώσει με την τοποθέτηση του πλαστικού σωλήνα και των φωτοβοταϊκών στοιχείων

Βάφουμε μαύρο και τον πλαστικό σωλήνα για καλύτερη απόδωση του ηλιακού μας συλλέκτη

Έτοιμος ο ηλιακός θερμοσίφωνας με την αντλία και το πλαστικό δοχείο συλλογής του νερού στα δεζιά. Ένα λεπτό φύλλο πλεξιγκλάς καλύπτει το συλλέκτη

Κοιτάζοντας το βιβλίο του Γιώργου Βλάσση (1993) 31 Οικολογικές Τρίπλες: Κατασκευές ήπιας τεχνολογίας, Αθήνα: Εκδόσεις Σχήμα και Χρώμα (σσ. 139-143), μας ήρθε η ιδέα να φτιάξουμε αυτόν τον ηλιακό θερμοσίφωνα με χρησιμοποιημένα πλαστικά μπουκάλια 1,5 λίτρου από αναψυκτικά και εύκαμπτο μαύρο λάστιχο ποτίσματος. Στον ηλιακό θερμοσίφωνα, που περιγράφεται στο παραπάνω βιβλίο, το λάστιχο ή ο σωλήνας που περνά μέσα στα μπουκάλια είναι σε οριζόντιες και κάθετες διατάξεις, όμοια όπως στον "κλασικό" ηλιακό θερμοσίφωνα, που περιγράφουμε στην αρχή. Εμείς δοκιμάσαμε να φτιάξουμε ένα ηλιακό θερμοσίφωνα με μπουκάλια και διάταξη λαστίχου σε σχήμα "σερπαντίνας" ή "ζιγκ-ζαγκ".  Κάναμε όμως το λάθος, όπως και στην πρώτη περίπτωση, και βάψαμε με ματ μαύρη μπογιά το αλουμινόχαρτο που ήταν κολλημένο στη ράχη της βάσης του κουτιού του ηλιακού συλλέκτη. Έτσι, αν και το καλύψαμε μόνο με ένα κομμάτι από διάφανη πλαστική ζελατίνη, ζεστάθηκε τόσο πολύ που άρχισε να λιώνει και να χαλάει η κατασκευή μας.  Το χειρότερο ακόμα ήταν ότι ζεστάθηκαν και τα πλαστικά μπουκάλια, που ήταν σε επαφή με τη μαυρισμένη ράχη του ηλιακού συλλέκτη και άρχισαν να παραμορφώνονται.  Τελικά δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε αυτή τη κατασκευή μας.

Μάλλον θα έπρεπε απλά να τοποθετήσουμε τη διάταξη πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο ή μελαμίνη και να συγκρατήσουμε τα μπουκάλια και το λάστιχο με κομμάτια κολλητικής ταινίας ή να τα δέσουμε με σύρμα, να συνδέσουμε το λάστιχο με ένα δοχείο-ντεπόζιτο (όπως και στις παραπάνω κατασκευές) και να εκθέσουμε τον ηλιακό θερμοσίφωνα στον ήλιο. Δυστυχώς όμως, δεν είχαμε το χρόνο να ξαναφτιάξουμε αυτόν το θερμοσίφωνα κι έτσι δεν τον δοκιμάσαμε ξανά για να δούμε αν δουλεύει και δεν τον εκθέσαμε τελικά στο Πανηγύρι μας.

Πάντως υποθέτουμε ότι εάν τα πλαστικά μπουκάλια αντέξουν τη θερμοκρασία που αναπτύσσεται στο εσωτερικό τους και στο νερό που βρίσκεται μέσα στο λάστιχο και αν δεν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στην κυκλοφορία του ζεστού νερού μέσα στη "σερπαντίνα" του λαστίχου, τότε θα δουλέψει χωρίς πρόβλημα.  Μένει σίγουρα να το δοκιμάσουμε στην πράξη και δεσμευόμαστε να το κάνουμε κάποια άλλη στιγμή ή στο επόμενο Πανηγύρι Επιστήμης. Περιγράφουμε όμως εδώ της διαδικασία κατασκευής, γιατί σίγουρα από τα λάθη και τις αποτυχίες πάνω στα πειράματα μαθαίνουμε πάρα πολλά πράγματα ...

Φωτογραφίες από την κατασκευή ηλιακού θερμοσίφωνα με πλαστικά μπουκάλια

Άπλωμα κόλλας από τη Χρυσούλα Ανρουλάκη και την Ελένη Ζουμπουλάκη στο φελιζόλ της ράχης του πλαισίου βάσης του ηλιακού θερμοσίφωνα

Βάψιμο του αλουμινόχαρτου με μαύρη μπογιά

Κόψιμο των βάσεων των πλαστικών μπουκαλιών από τη συνάδελφο κα. Μαρία Λυδάκη και τον συνάδελφο κ. Θανάση Στύλο

Κόλλημα των μπουκαλιών σε στήλες με διάφανη κολλητική ταινία από ομάδα παιδιών

Δύο έτοιμες στήλες πλαστικών μπουκαλιών με το ένα κολλημένο μέσα στο άλλο

Το πέρασμα του μαύρου λαστίχου μέσα στις στήλες των πλαστικών μπουκαλιών με τη βοήθεια μιας ξύλινης ράβδου

Τελικά το πέρασμα του λαστίχου μέσα από τις στήλες των πλαστικών μπουκαλιών ... απαιτούσε ομαδική εργασία

Το πέρασμα του λαστίχου μέσα στην τρίτη στήλη και η τοποθέτησή της πάνω στη βάση του συλλέκτη του ηλιακού θερμοσίφωνα

Διαμόρφωση του λαστίχου σε διάταξη "σερπαντίνας" μέσα στις στήλες των πλαστικών μπουκαλιών

Σχεδόν τελειωμένη η κατασκευή με τις στήλες των μπουκαλιών και το λάστιχο στερεωμένα πάνω στη βάση του φελιζόλ

Ο ηλιακός συλλέκτης, όπως είχε διαμορφωθεί μέσα σε ένα κουτί από φελιζόλ ... και έμενε μόνο να δοκιμαστεί ... μάλλον ατυχώς